حمل و نقل بین المللی از کشورهای خاوردور: چین، کره، ژاپن، تایلند

شرکت بارمان ترابر، خدمات حمل و نقل بین المللی را به کشورهای خاور دور ارائه می‌دهد. این شرکت با تیمی مجرب و شبکه‌ای معتبر، محموله‌های شما را با سرعت و امنیت به کشورهای چین، کره جنوبی، ژاپن و سایر کشورهای آسیای شرقی حمل می‌کند. شما می‌توانید از این کشورها انواع بارهای صنعتی و مصرفی را وارد کنید. تیم ما به شما در انتخاب روش حمل و نقل و گمرکی کمک می‌کند. با ما تماس بگیرید و از تجربه ما در حمل و نقل بین المللی به خاور دور بهره‌برداری کنید.

چین

چین، به عنوان یکی از بزرگترین کشورها در جهان، در حوزه حمل و نقل بین المللی نقش بسیار مهمی دارد. چین با داشتن سواحل طولانی و مرزهای خود با دریاچه‌ها و کشورهای دیگر، به صورت بسیار فعال در صادرات و واردات مشغول است.

چین برخلاف کشورهای دیگر دارای سواحل طولانی در شرق و جنوب شرقی آسیا است. بنابراین، این کشور دارای تعداد زیادی بندر دریایی است که نقش مهمی در حمل و نقل بین المللی دارند. بندرهای مهم دریایی چین عبارتند از:

بندر شانگهای: شانگهای، به عنوان بزرگترین بندر دریایی در جهان، دریچه ورودی و خروجی اصلی برای تجارت چین است.

بندر تیانجین: تیانجین نزدیک به شانگهای و در نزدیکی پکن واقع شده و به عنوان بندر دومین بزرگ چین شناخته می‌شود.

بندر گوانجو: گوانجو در جنوب چین و در نزدیکی هنگ کنگ قرار دارد و به عنوان یکی از بنادر مهم دریایی چین، از طریق دریای جنوبی با جهان متصل است.

بندر شنژن: شنژن، در نزدیکی هنگ کنگ و مکزیکو قرار دارد و به عنوان یکی از بنادر پیشرو در حمل و نقل بین المللی در چین شناخته می‌شود.

بین ایران و چین، تجارت واردات و صادرات متنوعی انجام می‌شود. در زیر، برخی از محصولات وارداتی و صادراتی مهم بین این دو کشور را بررسی می‌کنیم:

محصولات وارداتی ایران از چین:

ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی: ایران از چین برای تأمین نیازهای خود به ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی استفاده می‌کند. این شامل دستگاه‌های الکترونیکی، ماشین‌آلات ساختمانی، تجهیزات معدنی و صنایع پتروشیمی است.

لوازم خانگی و الکترونیکی: محصولات الکترونیکی و لوازم خانگی چین به عنوان یکی از بخش‌های مهم تجارت بین ایران و چین به ایران وارد می‌شوند. این شامل تلفن همراه، لپ تاپ، تلویزیون، لوازم آشپزخانه و سایر لوازم خانگی است.

پوشاک و محصولات نساجی: ایران به عنوان بازار هدف برخی از محصولات نساجی و پوشاک چین عمل می‌کند. این شامل لباس‌های آماده، پارچه‌ها، کفش‌ها و لوازم جانبی مد است.

قطعات خودرو: چین به عنوان یکی از تولیدکنندگان قطعات خودرو بزرگ جهان، قطعات مورد نیاز صنعت خودروسازی ایران را تأمین می‌کند. این شامل قطعات موتور، لوازم جانبی، لاستیک و قطعات الکترونیکی است.

محصولات صادراتی ایران به چین:

محصولات پتروشیمی: ایران به عنوان یکی از تولیدکنندگان برتر محصولات پتروشیمی در جهان، محصولات خود را به چین صادر می‌کند. این شامل پلیمرها، کودها، رزین‌ها و مواد شیمیایی است.

محصولات کشاورزی: ایران تولیدات کشاورزی گسترده‌ای دارد و برخی از محصولات مانند پسته، خرما، زعفران، گل محمدی و پنبه به چین صادر می‌شوند.

فولاد و محصولات فلزی: صادرات فولاد و محصولات فلزی ایران نیز به چین انجام می‌شود. این شامل فولاد، آلومینیوم، مس و محصولات فلزی دیگر است.

از ایران به صورت دریایی و هوایی امکان ارسال بار به چین وجود دارد.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به چین، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به چین استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به چین، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

کره جنوبی

کره جنوبی کشوری است در آسیای شرقی با جمعیتی بالغ بر ۵۱ میلیون نفر. کره با اقتصاد قدرتمند و پیشرفته‌ای شناخته می‌شود که تجارت بین‌المللی قوی‌ای دارد.

برخی از بنادر مهم کره عبارتند از:

بندر بوسان (Busan): بزرگ‌ترین بندر کره و یکی از بزرگ‌ترین بنادر جهان است. این بندر دارای اهمیت استراتژیکی در تجارت بین‌المللی و حمل و نقل کانتینری می‌باشد.

بندر اینچئون (Incheon): بندر مهمی که در نزدیکی پایتخت کره، سئول واقع شده است و نقطه ورودی اصلی برای کالاها به کره محسوب می‌شود.

بندر گوانگجو (Gwangju): بندر دیگری که جزء بنادر پرترافیک جنوبی کره است..

حمل و نقل بین المللی از ایران به کره می‌تواند به صورت دریایی و هوایی انجام شود.
کره و ایران دو کشوری هستند که تجارت بین‌المللی قوی و گسترده‌ای دارند. در ادامه، محصولات صادراتی و وارداتی بین کره و ایران را بررسی خواهیم کرد:

محصولات صادراتی ایران به کره:

خشکبار و محصولات کشاورزی: ایران تولیدکننده برنج، پسته، خشکبار، زعفران و سایر محصولات کشاورزی است که به کره جنوبی صادر می‌شوند.

محصولات وارداتی ایران از کره:

ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی: کره جنوبی تولیدکننده ماشین‌آلات پیشرفته و تجهیزات صنعتی است که به ایران وارد می‌شود. این شامل دستگاه‌های تولید، تجهیزات الکترونیکی و ابزارهای دقیق است.

الکترونیک و محصولات IT: کره جنوبی به عنوان یکی از قدرتمندترین کشورهای تولیدکننده الکترونیک و محصولات IT در جهان شناخته می‌شود. محصولاتی مانند تلفن‌همراه، تلویزیون، لپ‌تاپ و قطعات الکترونیکی وارد ایران می‌شوند.

خودروها: کره جنوبی یکی از قدرتمندترین تولیدکنندگان خودروهای کیفیت بالا است و خودروهایی مانند هیوندای و کیا به ایران وارد می‌شوند.

محصولات مصرفی: محصولات مصرفی متنوعی مانند لوازم خانگی، لوازم آرایشی و بهداشتی، پوشاک و کفش‌ها از کره جنوبی وارد ایران می‌شوند.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به کره، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به چین استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به کره، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ژاپن

ژاپن یکی از کشورهای مهم و پیشرفته در حوزه حمل و نقل بین المللی است. با وجود مساحت کوچک خود، ژاپن با اقتصاد قوی، صنعت پیشرفته، و وابستگی بالا به واردات، بنادر بسیاری را دارد که نقش مهمی در حمل و نقل بین المللی دارند. برخی از بنادر مهم ژاپن عبارتند از:

بندر توکیو: این بندر بزرگترین بندر ژاپن و یکی از بزرگترین بنادر جهان است. توکیو بزرگترین شهر و پایتخت ژاپن است و بنابراین بندر توکیو نقش مهمی در حمل و نقل بین المللی ژاپن دارد.

بندر یوکوهاما: یوکوهاما نزدیک به توکیو قرار دارد و دومین بزرگترین شهر ژاپن است. بندر یوکوهاما نیز از نظر حمل و نقل بین المللی بسیار حائز اهمیت است.

بندر ناگویا: این بندر در شمالی ترین قسمت جزیره هونشو واقع شده است. ناگویا یکی از شهرهای مهم صنعتی ژاپن است و بنابراین بندر ناگویا نقش مهمی در حمل و نقل بین المللی دارد.

بندر اوساکا: این بندر در شرقی ترین قسمت جزیره هونشو واقع شده است و یکی از پرترددترین بنادر ژاپن است.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به ژاپن، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به ژاپن استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به ژاپن، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تایلند

تایلند یک کشور در جنوب شرقی آسیا است و یکی از مقصدهای مهم حمل و نقل بین المللی می‌باشد. این کشور با دارا بودن یک ساختار حمل و نقل پیشرفته و مکان جغرافیایی مناسب، به عنوان یک هاب حمل و نقل در منطقه آسیا شناخته می‌شود.

بنادر مهم تایلند:

بندر بانکوک: این بندر که در حاشیه رود چاوپرایا واقع شده است، بزرگترین بندر تجاری تایلند و یکی از بزرگترین بنادر آسیای جنوب شرقی است. از این بندر می‌توان به سایر بنادر در نقاط دیگر تایلند و کشورهای همسایه دسترسی داشت.

در حمل و نقل بین ایران و تایلند، هم حمل و نقل دریایی و هوایی به کار گرفته می‌شود.

مالزی

مالزی، یک کشور آسیایی در جنوب شرقی قاره آسیا است که از نظر حمل و نقل بین المللی دارای موقعیت جغرافیایی استراتژیک محسوب می‌شود. این کشور به دلیل واقع شدن در مسیرهای تجاری بین آسیا و اروپا، دسترسی آسان به اقیانوس هند و استراتژی های اقتصادی خود، به عنوان یکی از مراکز حمل و نقل بین المللی مهم تشخیص داده می‌شود.

بنادر مهم در مالزی عبارتند از:

بندر پورت کلانگ: این بندر نیز در شمال غربی مالزی قرار دارد و به عنوان یکی دیگر از بنادر بزرگ این کشور شناخته می‌شود. بندر پورت کلانگ نیز از تجهیزات پیشرفته برخوردار است و در حمل و نقل بین المللی نقش مهمی دارد.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به مالزی، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به چین استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به مالزی، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اندونزی

اندونزی یک کشور در جنوب شرق آسیا است و با دارا بودن بیش از 17 هزار جزیره، به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای جزیره‌ای جهان شناخته می‌شود. اندونزی به لحاظ جغرافیایی در مسیرهای حمل و نقل بین المللی بسیار مهمی قرار دارد و دسترسی به دریاهای بزرگی مانند دریای جاوا، دریای بالی، دریای ساوو و دریای مالاکا دارد. برخی از بنادر مهم اندونزی عبارتند از:

بندر بلاوان – جاکارتا – سمارانگ

ایران و اندونزی دو کشوری هستند که می‌توانند در زمینه تجارت واردات و صادرات همکاری کنند. برخی از محصولات وارداتی و صادراتی بین ایران و اندونزی عبارتند از:

محصولات وارداتی ایران از اندونزی:

روغن خام پالم: اندونزی یکی از تولیدکنندگان بزرگ روغن خام پالم است و ایران ممکن است این محصول را وارد کند.

قهوه: اندونزی یکی از کشورهای بزرگ تولیدکننده قهوه است و ایران می‌تواند قهوه اندونزی را وارد کند.

چای: اندونزی نیز تولیدکننده مهمی از چای است و ایران می‌تواند چای اندونزی را وارد کند.

لوازم خانگی و الکترونیک: اندونزی یکی از کشورهای تولیدکننده لوازم خانگی و الکترونیک در منطقه است و محصولات اندونزی مانند تلویزیون، یخچال، ماشین لباسشویی و غیره ممکن است وارد شوند.

محصولات صادراتی ایران به اندونزی:

پتروشیمی: ایران تولیدکننده قدرتمندی در صنعت پتروشیمی است و محصولاتی مانند پلیمرها، رزین‌ها، کودهای شیمیایی و غیره را به اندونزی صادر می‌کند.

فولاد و معادن: ایران یکی از تولیدکنندگان بزرگ فولاد و محصولات معدنی است و می‌تواند فولاد و محصولات معدنی مانند آهن، مس، سنگ آهن و غیره را به اندونزی صادر کند.

محصولات کشاورزی: ایران تولیدکننده محصولات کشاورزی متنوعی است که می‌تواند به اندونزی صادر شود. این محصولات شامل غلات، خشکبار، میوه‌ها، گل و گیاهان زینتی و غیره می‌شود.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به اندونزی، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به اندونزی استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به اندونزی، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

فیلیپین

فیلیپین کشوری در جنوب شرق آسیا میباشد و شامل بیش از 7 هزار جزیره است. این کشور دارای یک موقعیت استراتژیک در آبی هند و یکی از مراکز حمل و نقل بین المللی در منطقه محسوب می‌شود. بنادر مهمی در فیلیپین وجود دارد که برای حمل و نقل بین المللی اهمیت دارند. برخی از این بنادر عبارتند از:

بندر مانیلا: این بندر، پایتخت فیلیپین، یکی از بنادر پرتراکم در منطقه آسیای شرقی است. این بندر دارای تسهیلات بزرگی برای حمل و نقل بین المللی است و به عنوان یکی از پورت‌های اصلی جنوب شرق آسیا شناخته می‌شود.

بندر سوبیک: این بندر در شمال غرب فیلیپین واقع شده است و یکی از بنادر استراتژیک این کشور محسوب می‌شود. این بندر دارای تسهیلات پیشرفته و یکی از بزرگترین بنادر عمیق در جنوب شرق آسیا است.

بندر سانتوس: بندر سانتوس در جزیره لوزون واقع شده و یکی از بنادر مهم شمالی فیلیپین است. این بندر از طریق جاده ها و راه‌آهن با مراکز صنعتی و شهرهای دیگر کشور متصل است.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به فیلیپین، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به فیلیپین استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به فیلیپین، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ویتنام

ویتنام یک کشور در جنوب شرقی آسیا است و دارای خط ساحلی طولانی برای دسترسی به دریای چين جنوبی است. ویتنام دارای بنادر مهمی است که نقش مهمی ئر حمل و نقل بین المللی بازی می‌کنند. برخی از بنادر مهم در ویتنام عبارتند از:

بندر هایفونگ (Haiphong): این بندر در شمال ویتنام واقع شده است و به عنوان بزرگترین بندر کشور شناخته می‌شود. هایفونگ دسترسی آسانی به پایتخت ویتنام، هانوی، و مناطق صنعتی دیگر دارد.

بندر دانانگ (Danang): این بندر در مرکز ویتنام قرار دارد و در نزدیکی شهر دانانگ قرار گرفته است. بندر دانانگ دسترسی مناسبی به منطقه مرکزی و جنوبی ویتنام دارد و به عنوان یکی از بنادر پرتردد در ویتنام محسوب می‌شود.

بندر هوچی‌مین (Ho Chi Minh): بندر هوچی‌مین در جنوب ویتنام قرار دارد و به عنوان بزرگترین شهر ویتنام و قلب اقتصادی کشور شناخته می‌شود. این بندر دسترسی به مناطق جنوبی ویتنام و همچنین به بازارهای همسایگان مثل کامبوج و لائوس را فراهم می‌کند.

روابط بین ویتنام و ایران روابط دیپلماتیک و تجاری دارند. دو کشور به منظور تقویت همکاری در زمینه‌های مختلف از جمله تجارت، اقتصاد، فناوری و توسعه صنعتی تلاش می‌کنند. دو کشور همچنین توافقنامه‌هایی در زمینه مبادلات تجاری و همکاری‌های اقتصادی به امضا رسانده‌اند. علاوه بر این، برخی شرکت‌های ایرانی در حوزه‌های نفت و ساختمان در ویتنام فعالیت می‌کنند.

برای حمل و نقل بین ایران و ویتنام، روش‌های دریایی و هوایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در حمل و نقل دریایی، کشتی‌های حاوی کانتینر معمولاً استفاده می‌شوند که امکان حمل بارهای بزرگ و متنوع را فراهم می‌کنند. شرکت‌ حمل و نقل بین المللی از ایران و ویتنام می‌توانند برای حمل و نقل بارها از بنادر ایران مانند بوشهر، بندر عباس و شهید رجایی به بنادر هایفونگ، دانانگ و هوچی‌مین ویتنام استفاده کنند.

در حمل و نقل هوایی، اکثر شرکت‌های هواپیمایی بین المللی از فرودگاه بین المللی تهران-امام خمینی برای پروازهای مستقیم به هوچی‌مین ویتنام استفاده می‌کنند. این پروازها معمولاً بارهای اوراق ارزی، محموله‌های سریع و بارهای گرانبها را حمل می‌کنند.

بین ایران و ویتنام، تجارت دوجانبه در حوزه‌های مختلف صورت می‌گیرد. در زیر برخی از محصولات صادراتی و وارداتی بین این دو کشور را ذکر می‌کنم:

محصولات صادراتی ایران به ویتنام:

نفت خام: ایران یکی از تولیدکنندگان بزرگ نفت خام در منطقه است و به عنوان یکی از محصولات اصلی صادراتی به ویتنام مطرح است.

پتروشیمی: ایران تولیدات گسترده‌ای در صنعت پتروشیمی دارد و محصولاتی مانند پلاستیک، رزین‌ها، کودهای شیمیایی و فرآورده‌های پتروشیمی را به ویتنام صادر می‌کند.

فولاد و فلزات: صنعت فولاد در ایران پیشرفت چشمگیری داشته است و فولاد و فلزات مختلف، از جمله آهن، فولاد، آلومینیوم و مس، به ویتنام صادر می‌شوند.

محصولات کشاورزی: ایران تولیدات زیادی در حوزه کشاورزی دارد و محصولاتی مانند غلات، خشکبار، میوه‌ها، خرما، پسته و زعفران به ویتنام صادر می‌شوند.

محصولات وارداتی ایران از ویتنام:

الکترونیک و لوازم خانگی: ویتنام تولیدکننده بزرگ الکترونیک و لوازم خانگی است و محصولاتی مانند تلویزیون، گوشی موبایل، لپ‌تاپ و لوازم جانبی الکترونیکی وارداتی ایران از ویتنام هستند.

پوشاک و محصولات نساجی: ویتنام یکی از تولیدکنندگان بزرگ پوشاک و محصولات نساجی در منطقه است و ایران محصولاتی مانند پوشاک آماده، کفش، محصولات تریکو و لباس‌های بازی وارد می‌کند.

مواد غذایی: واردات مواد غذایی نیز از ویتنام به ایران انجام می‌شود. محصولاتی مانند ماهی و محصولات دریایی، قارچ، میگو و محصولات غذایی فرآوری شده از ویتنام به ایران وارد می‌شوند.

ماشین آلات و قطعات خودرو: ویتنام تولیدکننده ماشین آلات و قطعات خودرو است و ایران از ویتنام برخی از قطعات خودرو و ماشین آلات صنعتی را وارد می‌کند.

مغولستان

مغولستان کشوری در آسیای مرکزی است که محدودیت‌های جغرافیایی خاص خود را دارد، از جمله عدم دسترسی به سواحل دریایی، با چهار کشور همسایه (روسیه، چین، قزاقستان و ازبکستان) مرزهای مشترک دارد.

اقتصاد مغولستان به مراتب بر اساس صنایع معدنی و استخراج منابع طبیعی مانند زغال سنگ، مس و طلا استوار است. بنابراین، حمل و نقل بین المللی برای صادرات این منابع معدنی به بازارهای جهانی اهمیت دارد.

حمل و نقل جاده‌ای و هوایی از ایران به مغولستان:

حمل و نقل جاده‌ای: برای حمل و نقل جاده‌ای از ایران به مغولستان، از مرزهایی مانند سرخس یا لطف آباد استفاده می‌شوند. این مسیرها امکان حمل و نقل بارها و کالاهای مختلف را فراهم می‌کنند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به مغولستان، مسیرهای هوایی مستقیم بین تهران (ایران) و اولان باتور (پایتخت مغولستان) وجود دارد. شرکت‌های هواپیمایی مختلفی این مسیر را پشتیبانی می‌کنند و مسافران و بارهای کم حجم می‌توانند از این مسیر استفاده کنند.

محصولات صادراتی و وارداتی بین ایران و مغولستان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

محصولات صادراتی ایران به مغولستان:

فولاد و محصولات فولادی: ایران یکی از تولیدکنندگان بزرگ فولاد در منطقه است و می‌تواند فولاد و محصولات فولادی مانند نبشی و ورق‌های فولادی را به مغولستان صادر کند.

محصولات پتروشیمی: ایران تولیدات گسترده‌ای در صنعت پتروشیمی دارد و محصولاتی مانند پلیمرها، رزین‌ها، مواد شیمیایی و کودها را می‌تواند به مغولستان صادر کند.

خوراک دام و طیور: ایران تولیدات بزرگی در زمینه خوراک دام و طیور دارد و می‌تواند این محصولات را به مغولستان صادر کند.

محصولات غذایی: ایران تولیدات گوناگونی در صنعت غذایی دارد از جمله محصولات غلات، روغن‌های خوراکی، خشکبار، پسته، پنبه و میوه‌های خشک. این محصولات قابلیت صادرات به مغولستان را دارند.

خودرو و قطعات خودرو: ایران صنعت خودروسازی قوی دارد و می‌تواند خودروها و قطعات خودرو را به مغولستان صادر کند.

محصولات وارداتی ایران از مغولستان:

محصولات معدنی: مغولستان منابع غنی از مواد معدنی مانند زغال سنگ، مس، طلا و آهن دارد و می‌تواند این محصولات را به ایران صادر کند.

گوشت و محصولات دامی: مغولستان دارای صنعت دامداری قوی است و محصولات دامی مانند گوشت قرمز و محصولات لبنی را می‌تواند به ایران صادر کند.

پشم و پرز حیوانی: مغولستان تولید کننده بزرگ پشم و پرز حیوانی است و می‌تواند این محصولات را به ایران صادر کند.

محصولات چوبی: مغولستان جنگل‌های وسیعی دارد و می‌تواند محصولات چوبی مانند تخته‌ها و مصنوعات چوبی را به ایران صادر کند.

تایوان

تایوان یک جزیره در شرق آسیا است که با نام رسمی “جمهوری چین” شناخته می‌شود. با توجه به موقعیت جغرافیایی آن، تایوان در حمل و نقل بین المللی نقش مهمی دارد. در ادامه به بنادر مهم تایوان، روابط تایوان و ایران، حمل و نقل دریایی و هوایی از ایران به تایوان و حمل و نقل دریایی به صورت کانتینری از ایران به تایوان توضیح خواهم داد:

بنادر مهم تایوان:

البته تایوان دارای بنادر مهمی برای حمل و نقل بین المللی است. بنادر مهم تایوان عبارتند از:

بندر کوالالامپور: این بندر در شمال تایوان واقع شده و دارای امکانات حمل و نقل بین المللی و پهنه‌های صنعتی متنوعی است.

بندر تایپه: این بندر در شمال تایوان واقع شده و بزرگترین بندر کانتینری تایوان است. آن از طریق راه‌های آبی، راه‌های هوایی و راه‌های زمینی قابل دسترسی است.

بندر گائوشونگ: این بندر در جنوب غربی تایوان واقع شده و بندر دومین ترانزیت کانتینری در تایوان است. آن امکانات لازم برای بارگیری و تخلیه کانتینرها را داراست.

روابط تایوان و ایران:

در روابط بین تایوان و ایران، باید توجه داشت که دو کشور همچنان با یکدیگر روابط رسمی دیپلماتیک ندارند. در حال حاضر، تایوان دارای یک دفتر اقتصادی و فرهنگی در ایران به نام “تایپکو” است که به منظور تعاملات اقتصادی و فرهنگی بین دو کشور ایجاد شده است.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی کانتینری از ایران به تایوان، مسیرهای حمل و نقل دریایی از بنادر جنوبی ایران مانند بندر بوشهر و بندر عباس استفاده می‌شود. کانتینرها از طریق کشتی‌های حامل کانتینر به بنادر تایوان منتقل می‌شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به تایوان، معمولاً بارها از طریق هواپیماها به بندر تایپه در تایوان منتقل می‌شوند.

در طول سال‌های اخیر، روابط تجاری بین ایران و تایوان روند رو به رشدی داشته است. هر دو کشور در حوزه تجارت بین‌المللی فعالیت می‌کنند و محصولات و خدمات متنوعی را از یکدیگر وارد و صادر می‌کنند. در زیر به برخی از محصولات وارداتی و صادراتی بین ایران و تایوان اشاره خواهم کرد:

محصولات وارداتی ایران از تایوان:

الکترونیک و قطعات الکترونیکی: ایران مقدار زیادی قطعات الکترونیکی و محصولات الکترونیکی را از تایوان وارد می‌کند. این شامل تلفن‌همراه، کامپیوترها، قطعات الکترونیکی صنعتی و غیره می‌شود.

ماشین آلات صنعتی: تایوان یکی از کشورهای پیشرو در تولید ماشین آلات صنعتی است. ایران ماشین آلات صنعتی متنوعی از تایوان وارد می‌کند، از جمله ماشین‌های CNC، ماشین‌آلات پلاستیک، ماشین‌آلات نساجی و غیره.

لوازم خانگی: محصولات خانگی مانند یخچال، تلویزیون، ماشین لباسشویی و دیگر لوازم خانگی نیز از تایوان وارد می‌شوند.

محصولات صادراتی ایران به تایوان:

نفت خام: ایران به عنوان یکی از کشورهای تولیدکننده نفت بزرگ در جهان، مقدار قابل توجهی نفت خام را به تایوان صادر می‌کند.

محصولات پتروشیمی: ایران محصولات پتروشیمی متنوعی مانند پلیمرها، کودها، رنگ‌ها و مواد شیمیایی دیگر را به تایوان صادر می‌کند.

محصولات کشاورزی: ایران به عنوان کشوری با منابع غنی طبیعی و زراعی، محصولات کشاورزی متنوعی مانند غلات، خشکبار، میوه‌ها و سبزیجات را به تایوان صادر می‌کند.

فولاد و محصولات فلزی: ایران یک تولیدکننده قدرتمند در صنعت فولاد است و مقدار قابل توجهی فولاد و محصولات فلزی دیگر را به تایوان صادر می‌کند.

خدمات فنی و مهندسی: ایران خدمات فنی و مهندسی در حوزه‌های مختلف را به تایوان صادر می‌کند. این شامل مشاوره فنی، طراحی و مهندسی صنایع، ساختمان و زیرساخت‌های مخابراتی است.

بنگلادش و میانمار هر دو کشور در قاره آسیا و در منطقه جنوب شرقی آن قرار دارند. در ادامه به بنادر مهم این دو کشور و روابط بین آنها و همچنین حمل و نقل بین المللی به صورت دریایی و هوایی از ایران به بنگلادش و میانمار توضیح می دهیم.

بنگلادش:

بنگلادش دارای چندین بندر مهم است که دریایی و همچنین رودخانه‌ای هستند. بنادر اصلی دریایی شامل بنادر چتاگرام، خلالدیا و مونگلا در خلیج بنگال هستند. بنادر رودخانه‌ای نیز شامل بنادر نارایانگانج، چندیا و مونشی خودپور می‌باشند. بنادر بنگلادش در آسیا جنوب شرقی به عنوان نقاط ورود و خروج مهم برای تجارت بین المللی استفاده می‌شوند.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به بنگلادش، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به بنگلادش استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به بنگلادش، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

میانمار:

میانمار نیز دارای بنادری است که برای حمل و نقل بین المللی استفاده می‌شوند. بنادر مهم دریایی میانمار شامل بنادر رنگون و تکناف در خلیج بنگال است. همچنین بنادر تانینتاری و آن در خلیج مارتابان و بنادر تاوینتاه و کایتکی در دریای آندامان قرار دارند.

حمل و نقل به صورت هوایی نیز از طریق فرودگاه‌های بین المللی در بنگلادش مانند فرودگاه داکا و فرودگاه چتاگرام و نیز فرودگاه‌های میانمار مانند فرودگاه یانگون صورت می‌گیرد.

حمل و نقل دریایی به صورت کانتینری از ایران به بنگلادش و میانمار انجام می‌شود. بنگلادش و میانمار از طریق بنادر دریایی مهم خود به شبکه حمل و نقل کانتینری بین المللی وصل هستند. تجهیزات و سرویس‌های حمل و نقل کانتینری می تواند به صورت مستقیم یا با استفاده از خطوط حمل و نقل بین المللی متصل به این کشورها صورت گیرد.

محصولات وارداتی و صادراتی بین ایران و میانمار و بین ایران و بنگلادش می توانند شامل موارد زیر باشند:

بین ایران و میانمار:

– محصولات وارداتی از ایران به میانمار شامل مواردی مانند نفت خام و محصولات پتروشیمی، آهن و فولاد، ماشین آلات و تجهیزات صنعتی، محصولات غذایی و کشاورزی مانند گندم و برنج، الکترونیک و لوازم خانگی و محصولات دارویی می‌شود.

– محصولات صادراتی از میانمار به ایران نیز شامل مواردی مانند غلات و محصولات کشاورزی مانند برنج و غله‌های دیگر، چوب و محصولات چوبی، مواد معدنی مانند سنگ آهن و جواهرات قیمتی می‌شود.

بین ایران و بنگلادش:

– محصولات وارداتی از ایران به بنگلادش شامل مواردی مانند نفت خام و محصولات پتروشیمی، آهن و فولاد، پارچه و لباس، الکترونیک و لوازم خانگی، محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی و ماشین آلات صنعتی می‌شود.

– محصولات صادراتی از بنگلادش به ایران نیز شامل مواردی مانند پوشاک و پارچه، محصولات نساجی و پوستی، مواد غذایی مانند ماهی و میوه های تازه و فرآورده‌های غذایی، چرم و محصولات چرمی، جواهرات و لوازم زیورآلات است.

کامبوج و سریلانکا:

کامبوج و سریلانکا هر دو کشوری هستند که در جنوب شرق آسیا قرار دارند و دارای بنادر مهمی برای حمل و نقل بین المللی هستند.

بنادر مهم کامبوج عبارتند از:

بندر پنوم پن: این بندر در شمال پایتخت کامبوج، فنوم پن، قرار دارد و یکی از بنادر بزرگ جنوب شرق آسیا است. این بندر به عنوان یکی از مهمترین بنادر تجاری کامبوج شناخته می‌شود و دسترسی به اقیانوس آرام را فراهم می‌کند.

بندر سیه رئو: این بندر در جنوب غرب کامبوج واقع شده است و به عنوان یکی از بنادر اصلی صادرات و واردات در کامبوج شناخته می‌شود. این بندر دارای تسهیلات بارگیری و تخلیه مدرن است و برای حمل و نقل کانتینری و بارگیری نفت استفاده می‌شود.

بنادر مهم سریلانکا عبارتند از:

بندر کلمبو: این بندر در پایتخت سریلانکا، کلمبو، قرار دارد و یکی از بنادر پرتراکم و مهم در آسیا است. بندر کلمبو به عنوان یکی از مراکز حمل و نقل بین المللی در اقیانوس هند شناخته می‌شود و از طریق آن می‌توان به مناطق دیگر جهان دسترسی داشت.

بندر گال: این بندر در جنوب غرب سریلانکا واقع شده است و یکی دیگر از بنادر مهم این کشور است. بندر گال در مسیرهای حمل و نقل بین المللی و راه های دریایی مهم واقع شده است و به عنوان یکی از بنادر اصلی جزیره سریلانکا شناخته می‌شود.

برای حمل و نقل از ایران به کامبوج و سریلانکا، روش‌های حمل و نقل دریایی و هوایی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به کامبوج و سریلانکا، کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به کامبوج و سریلانکا استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به کامبوج و سریلانکا، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

محصولات وارداتی و صادراتی بین ایران و کامبوج و سریلانکا شامل موارد زیر می‌شود:

بین ایران و کامبوج:

محصولات وارداتی ایران از کامبوج می‌توانند شامل محصولات کشاورزی مانند برنج، سیب زمینی، فلفل قرمز، میوه ها، محصولات دریایی مانند ماهی و میگو، محصولات نساجی و پوشاک، محصولات صنعتی و قطعات خودرو و ساختمانی و غیره باشند.

محصولات صادراتی ایران به کامبوج نیز ممکن است شامل محصولات نفتی مانند گازوئیل، بنزین، مازوت و فرآورده‌های نفتی، محصولات پتروشیمی مانند پلاستیک، کودهای شیمیایی، محصولات فولادی و فلزی، لوازم خانگی و الکترونیکی، قطعات خودرو و ماشین آلات صنعتی و غیره باشند.

بین ایران و سریلانکا:

محصولات وارداتی ایران از سریلانکا می‌توانند شامل محصولات کشاورزی مانند چای، نارگیل، ماهی و محصولات دریایی، پوشاک و لباس‌های بافتنی، محصولات چوبی، مواد غذایی و قند و شکر و غیره باشند.

محصولات صادراتی ایران به سریلانکا نیز ممکن است شامل محصولات نفتی مانند بنزین، گازوئیل، مازوت، فرآورده‌های نفتی، محصولات فولادی و فلزی، محصولات پتروشیمی مانند پلاستیک، لوازم خانگی و الکترونیکی، داروها و محصولات دارویی، لوازم بهداشتی و آرایشی، قطعات خودرو و ماشین آلات صنعتی و غیره باشند.

فهرست مطالب

حمل و نقل ریلی ، دریایی ، هوایی و ترکیبی از چین

گوانگ‌ژو	شانگهای	پکن
شنزن	شانتو	تیانجین
دونگوان	هانگژو	هنگ کنگ
نانجینگ	شیامن	شیامن
ژنگژو	دالیان	ماکائو
دونجینگ	یانگژو	اورومچی

چین، به عنوان یکی از بزرگترین کشورها در جهان، در حوزه حمل و نقل بین المللی نقش بسیار مهمی دارد. چین با داشتن سواحل طولانی و مرزهای خود با دریاچه‌ها و کشورهای دیگر، به صورت بسیار فعال در صادرات و واردات مشغول است.

چین برخلاف کشورهای دیگر دارای سواحل طولانی در شرق و جنوب شرقی آسیا است. بنابراین، این کشور دارای تعداد زیادی بندر دریایی است که نقش مهمی در حمل و نقل بین المللی دارند. بندرهای مهم دریایی چین عبارتند از:

بندر شانگهای: شانگهای، به عنوان بزرگترین بندر دریایی در جهان، دریچه ورودی و خروجی اصلی برای تجارت چین است.

بندر تیانجین: تیانجین نزدیک به شانگهای و در نزدیکی پکن واقع شده و به عنوان بندر دومین بزرگ چین شناخته می‌شود.

بندر گوانجو: گوانجو در جنوب چین و در نزدیکی هنگ کنگ قرار دارد و به عنوان یکی از بنادر مهم دریایی چین، از طریق دریای جنوبی با جهان متصل است.

بندر شنژن: شنژن، در نزدیکی هنگ کنگ و مکزیکو قرار دارد و به عنوان یکی از بنادر پیشرو در حمل و نقل بین المللی در چین شناخته می‌شود.

بین ایران و چین، تجارت واردات و صادرات متنوعی انجام می‌شود. در زیر، برخی از محصولات وارداتی و صادراتی مهم بین این دو کشور را بررسی می‌کنیم:

محصولات وارداتی ایران از چین:

ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی: ایران از چین برای تأمین نیازهای خود به ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی استفاده می‌کند. این شامل دستگاه‌های الکترونیکی، ماشین‌آلات ساختمانی، تجهیزات معدنی و صنایع پتروشیمی است.

لوازم خانگی و الکترونیکی: محصولات الکترونیکی و لوازم خانگی چین به عنوان یکی از بخش‌های مهم تجارت بین ایران و چین به ایران وارد می‌شوند. این شامل تلفن همراه، لپ تاپ، تلویزیون، لوازم آشپزخانه و سایر لوازم خانگی است.

پوشاک و محصولات نساجی: ایران به عنوان بازار هدف برخی از محصولات نساجی و پوشاک چین عمل می‌کند. این شامل لباس‌های آماده، پارچه‌ها، کفش‌ها و لوازم جانبی مد است.

قطعات خودرو: چین به عنوان یکی از تولیدکنندگان قطعات خودرو بزرگ جهان، قطعات مورد نیاز صنعت خودروسازی ایران را تأمین می‌کند. این شامل قطعات موتور، لوازم جانبی، لاستیک و قطعات الکترونیکی است.

محصولات صادراتی ایران به چین:

محصولات پتروشیمی: ایران به عنوان یکی از تولیدکنندگان برتر محصولات پتروشیمی در جهان، محصولات خود را به چین صادر می‌کند. این شامل پلیمرها، کودها، رزین‌ها و مواد شیمیایی است.

محصولات کشاورزی: ایران تولیدات کشاورزی گسترده‌ای دارد و برخی از محصولات مانند پسته، خرما، زعفران، گل محمدی و پنبه به چین صادر می‌شوند.

فولاد و محصولات فلزی: صادرات فولاد و محصولات فلزی ایران نیز به چین انجام می‌شود. این شامل فولاد، آلومینیوم، مس و محصولات فلزی دیگر است.

از ایران به صورت دریایی و هوایی امکان ارسال بار به چین وجود دارد.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به چین، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به چین استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به چین، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

حمل و نقل دریایی ، هوایی و ترکیبی از کره جنوبی

سئول	بوسان	اینچون
دائجو	اولسان	سوون
سئونگنام	پوهانگ

کره جنوبی کشوری است در آسیای شرقی با جمعیتی بالغ بر ۵۱ میلیون نفر. کره با اقتصاد قدرتمند و پیشرفته‌ای شناخته می‌شود که تجارت بین‌المللی قوی‌ای دارد.

برخی از بنادر مهم کره عبارتند از:

بندر بوسان (Busan): بزرگ‌ترین بندر کره و یکی از بزرگ‌ترین بنادر جهان است. این بندر دارای اهمیت استراتژیکی در تجارت بین‌المللی و حمل و نقل کانتینری می‌باشد.

بندر اینچئون (Incheon): بندر مهمی که در نزدیکی پایتخت کره، سئول واقع شده است و نقطه ورودی اصلی برای کالاها به کره محسوب می‌شود.

بندر گوانگجو (Gwangju): بندر دیگری که جزء بنادر پرترافیک جنوبی کره است..

حمل و نقل بین المللی از ایران به کره می‌تواند به صورت دریایی و هوایی انجام شود.
کره و ایران دو کشوری هستند که تجارت بین‌المللی قوی و گسترده‌ای دارند. در ادامه، محصولات صادراتی و وارداتی بین کره و ایران را بررسی خواهیم کرد:

محصولات صادراتی ایران به کره:

خشکبار و محصولات کشاورزی: ایران تولیدکننده برنج، پسته، خشکبار، زعفران و سایر محصولات کشاورزی است که به کره جنوبی صادر می‌شوند.

محصولات وارداتی ایران از کره:

ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی: کره جنوبی تولیدکننده ماشین‌آلات پیشرفته و تجهیزات صنعتی است که به ایران وارد می‌شود. این شامل دستگاه‌های تولید، تجهیزات الکترونیکی و ابزارهای دقیق است.

الکترونیک و محصولات IT: کره جنوبی به عنوان یکی از قدرتمندترین کشورهای تولیدکننده الکترونیک و محصولات IT در جهان شناخته می‌شود. محصولاتی مانند تلفن‌همراه، تلویزیون، لپ‌تاپ و قطعات الکترونیکی وارد ایران می‌شوند.

خودروها: کره جنوبی یکی از قدرتمندترین تولیدکنندگان خودروهای کیفیت بالا است و خودروهایی مانند هیوندای و کیا به ایران وارد می‌شوند.

محصولات مصرفی: محصولات مصرفی متنوعی مانند لوازم خانگی، لوازم آرایشی و بهداشتی، پوشاک و کفش‌ها از کره جنوبی وارد ایران می‌شوند.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به کره، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به چین استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به کره، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

حمل و نقل دریایی ، هوایی و ترکیبی از ژاپن

توکیو	کیوتو	اوکیناوا
کاگوشیما	کاگاوا	ایباراکی
هوکایدو	هیروشیما	فوکوشیما

ژاپن یکی از کشورهای مهم و پیشرفته در حوزه حمل و نقل بین المللی است. با وجود مساحت کوچک خود، ژاپن با اقتصاد قوی، صنعت پیشرفته، و وابستگی بالا به واردات، بنادر بسیاری را دارد که نقش مهمی در حمل و نقل بین المللی دارند. برخی از بنادر مهم ژاپن عبارتند از:

بندر توکیو: این بندر بزرگترین بندر ژاپن و یکی از بزرگترین بنادر جهان است. توکیو بزرگترین شهر و پایتخت ژاپن است و بنابراین بندر توکیو نقش مهمی در حمل و نقل بین المللی ژاپن دارد.

بندر یوکوهاما: یوکوهاما نزدیک به توکیو قرار دارد و دومین بزرگترین شهر ژاپن است. بندر یوکوهاما نیز از نظر حمل و نقل بین المللی بسیار حائز اهمیت است.

بندر ناگویا: این بندر در شمالی ترین قسمت جزیره هونشو واقع شده است. ناگویا یکی از شهرهای مهم صنعتی ژاپن است و بنابراین بندر ناگویا نقش مهمی در حمل و نقل بین المللی دارد.

بندر اوساکا: این بندر در شرقی ترین قسمت جزیره هونشو واقع شده است و یکی از پرترددترین بنادر ژاپن است.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به ژاپن، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به ژاپن استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به ژاپن، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

حمل و نقل دریایی ، هوایی و ترکیبی از تایلند

بانکوک	پوکت	پاتایا
کرابی	ها هین	اونانگ
راینگ	تالانگ	فرا

تایلند یک کشور در جنوب شرقی آسیا است و یکی از مقصدهای مهم حمل و نقل بین المللی می‌باشد. این کشور با دارا بودن یک ساختار حمل و نقل پیشرفته و مکان جغرافیایی مناسب، به عنوان یک هاب حمل و نقل در منطقه آسیا شناخته می‌شود.

بنادر مهم تایلند:

بندر بانکوک: این بندر که در حاشیه رود چاوپرایا واقع شده است، بزرگترین بندر تجاری تایلند و یکی از بزرگترین بنادر آسیای جنوب شرقی است. از این بندر می‌توان به سایر بنادر در نقاط دیگر تایلند و کشورهای همسایه دسترسی داشت.

در حمل و نقل بین ایران و تایلند، هم حمل و نقل دریایی و هوایی به کار گرفته می‌شود.

حمل و نقل دریایی ، هوایی و ترکیبی از مالزی

کوالالامپور	سوبانگ جایا	کلانگ
جوهور بهرو	ایپوه	کوچینگ
شاه عالم	سانداکان	سرمبان

مالزی، یک کشور آسیایی در جنوب شرقی قاره آسیا است که از نظر حمل و نقل بین المللی دارای موقعیت جغرافیایی استراتژیک محسوب می‌شود. این کشور به دلیل واقع شدن در مسیرهای تجاری بین آسیا و اروپا، دسترسی آسان به اقیانوس هند و استراتژی های اقتصادی خود، به عنوان یکی از مراکز حمل و نقل بین المللی مهم تشخیص داده می‌شود.

بنادر مهم در مالزی عبارتند از:

بندر پورت کلانگ: این بندر نیز در شمال غربی مالزی قرار دارد و به عنوان یکی دیگر از بنادر بزرگ این کشور شناخته می‌شود. بندر پورت کلانگ نیز از تجهیزات پیشرفته برخوردار است و در حمل و نقل بین المللی نقش مهمی دارد.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به مالزی، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به چین استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به مالزی، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

حمل و نقل دریایی ، هوایی و ترکیبی از اندونزی

جاکارتا	باندونگ	مدان
سورابایا	پالم‌بانگ	بکاسی
تانگرانگ	ماکاسار	دپوک

اندونزی یک کشور در جنوب شرق آسیا است و با دارا بودن بیش از 17 هزار جزیره، به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای جزیره‌ای جهان شناخته می‌شود. اندونزی به لحاظ جغرافیایی در مسیرهای حمل و نقل بین المللی بسیار مهمی قرار دارد و دسترسی به دریاهای بزرگی مانند دریای جاوا، دریای بالی، دریای ساوو و دریای مالاکا دارد. برخی از بنادر مهم اندونزی عبارتند از:

بندر بلاوان – جاکارتا – سمارانگ

ایران و اندونزی دو کشوری هستند که می‌توانند در زمینه تجارت واردات و صادرات همکاری کنند. برخی از محصولات وارداتی و صادراتی بین ایران و اندونزی عبارتند از:

محصولات وارداتی ایران از اندونزی:

روغن خام پالم: اندونزی یکی از تولیدکنندگان بزرگ روغن خام پالم است و ایران ممکن است این محصول را وارد کند.

قهوه: اندونزی یکی از کشورهای بزرگ تولیدکننده قهوه است و ایران می‌تواند قهوه اندونزی را وارد کند.

چای: اندونزی نیز تولیدکننده مهمی از چای است و ایران می‌تواند چای اندونزی را وارد کند.

لوازم خانگی و الکترونیک: اندونزی یکی از کشورهای تولیدکننده لوازم خانگی و الکترونیک در منطقه است و محصولات اندونزی مانند تلویزیون، یخچال، ماشین لباسشویی و غیره ممکن است وارد شوند.

محصولات صادراتی ایران به اندونزی:

پتروشیمی: ایران تولیدکننده قدرتمندی در صنعت پتروشیمی است و محصولاتی مانند پلیمرها، رزین‌ها، کودهای شیمیایی و غیره را به اندونزی صادر می‌کند.

فولاد و معادن: ایران یکی از تولیدکنندگان بزرگ فولاد و محصولات معدنی است و می‌تواند فولاد و محصولات معدنی مانند آهن، مس، سنگ آهن و غیره را به اندونزی صادر کند.

محصولات کشاورزی: ایران تولیدکننده محصولات کشاورزی متنوعی است که می‌تواند به اندونزی صادر شود. این محصولات شامل غلات، خشکبار، میوه‌ها، گل و گیاهان زینتی و غیره می‌شود.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به اندونزی، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به اندونزی استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به اندونزی، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

حمل و نقل دریایی ، هوایی و ترکیبی از فیلیپین

مانیل	کلوکلن	لاس پیناس
ماکاتی	مالابون	سان خوان
پارانیاکه	باگیو

فیلیپین کشوری در جنوب شرق آسیا میباشد و شامل بیش از 7 هزار جزیره است. این کشور دارای یک موقعیت استراتژیک در آبی هند و یکی از مراکز حمل و نقل بین المللی در منطقه محسوب می‌شود. بنادر مهمی در فیلیپین وجود دارد که برای حمل و نقل بین المللی اهمیت دارند. برخی از این بنادر عبارتند از:

بندر مانیلا: این بندر، پایتخت فیلیپین، یکی از بنادر پرتراکم در منطقه آسیای شرقی است. این بندر دارای تسهیلات بزرگی برای حمل و نقل بین المللی است و به عنوان یکی از پورت‌های اصلی جنوب شرق آسیا شناخته می‌شود.

بندر سوبیک: این بندر در شمال غرب فیلیپین واقع شده است و یکی از بنادر استراتژیک این کشور محسوب می‌شود. این بندر دارای تسهیلات پیشرفته و یکی از بزرگترین بنادر عمیق در جنوب شرق آسیا است.

بندر سانتوس: بندر سانتوس در جزیره لوزون واقع شده و یکی از بنادر مهم شمالی فیلیپین است. این بندر از طریق جاده ها و راه‌آهن با مراکز صنعتی و شهرهای دیگر کشور متصل است.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به فیلیپین، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به فیلیپین استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به فیلیپین، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

حمل و نقل دریایی ، هوایی و ترکیبی از ویتنام

هوشی مینه	هانوی	هایفونگ
دانانگ	بین هوا	باک نین
باک گیانگ	نها ترنگ

ویتنام یک کشور در جنوب شرقی آسیا است و دارای خط ساحلی طولانی برای دسترسی به دریای چين جنوبی است. ویتنام دارای بنادر مهمی است که نقش مهمی ئر حمل و نقل بین المللی بازی می‌کنند. برخی از بنادر مهم در ویتنام عبارتند از:

بندر هایفونگ (Haiphong): این بندر در شمال ویتنام واقع شده است و به عنوان بزرگترین بندر کشور شناخته می‌شود. هایفونگ دسترسی آسانی به پایتخت ویتنام، هانوی، و مناطق صنعتی دیگر دارد.

بندر دانانگ (Danang): این بندر در مرکز ویتنام قرار دارد و در نزدیکی شهر دانانگ قرار گرفته است. بندر دانانگ دسترسی مناسبی به منطقه مرکزی و جنوبی ویتنام دارد و به عنوان یکی از بنادر پرتردد در ویتنام محسوب می‌شود.

بندر هوچی‌مین (Ho Chi Minh): بندر هوچی‌مین در جنوب ویتنام قرار دارد و به عنوان بزرگترین شهر ویتنام و قلب اقتصادی کشور شناخته می‌شود. این بندر دسترسی به مناطق جنوبی ویتنام و همچنین به بازارهای همسایگان مثل کامبوج و لائوس را فراهم می‌کند.

روابط بین ویتنام و ایران روابط دیپلماتیک و تجاری دارند. دو کشور به منظور تقویت همکاری در زمینه‌های مختلف از جمله تجارت، اقتصاد، فناوری و توسعه صنعتی تلاش می‌کنند. دو کشور همچنین توافقنامه‌هایی در زمینه مبادلات تجاری و همکاری‌های اقتصادی به امضا رسانده‌اند. علاوه بر این، برخی شرکت‌های ایرانی در حوزه‌های نفت و ساختمان در ویتنام فعالیت می‌کنند.

برای حمل و نقل بین ایران و ویتنام، روش‌های دریایی و هوایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در حمل و نقل دریایی، کشتی‌های حاوی کانتینر معمولاً استفاده می‌شوند که امکان حمل بارهای بزرگ و متنوع را فراهم می‌کنند. شرکت‌ حمل و نقل بین المللی از ایران و ویتنام می‌توانند برای حمل و نقل بارها از بنادر ایران مانند بوشهر، بندر عباس و شهید رجایی به بنادر هایفونگ، دانانگ و هوچی‌مین ویتنام استفاده کنند.

در حمل و نقل هوایی، اکثر شرکت‌های هواپیمایی بین المللی از فرودگاه بین المللی تهران-امام خمینی برای پروازهای مستقیم به هوچی‌مین ویتنام استفاده می‌کنند. این پروازها معمولاً بارهای اوراق ارزی، محموله‌های سریع و بارهای گرانبها را حمل می‌کنند.

بین ایران و ویتنام، تجارت دوجانبه در حوزه‌های مختلف صورت می‌گیرد. در زیر برخی از محصولات صادراتی و وارداتی بین این دو کشور را ذکر می‌کنم:

محصولات صادراتی ایران به ویتنام:

نفت خام: ایران یکی از تولیدکنندگان بزرگ نفت خام در منطقه است و به عنوان یکی از محصولات اصلی صادراتی به ویتنام مطرح است.

پتروشیمی: ایران تولیدات گسترده‌ای در صنعت پتروشیمی دارد و محصولاتی مانند پلاستیک، رزین‌ها، کودهای شیمیایی و فرآورده‌های پتروشیمی را به ویتنام صادر می‌کند.

فولاد و فلزات: صنعت فولاد در ایران پیشرفت چشمگیری داشته است و فولاد و فلزات مختلف، از جمله آهن، فولاد، آلومینیوم و مس، به ویتنام صادر می‌شوند.

محصولات کشاورزی: ایران تولیدات زیادی در حوزه کشاورزی دارد و محصولاتی مانند غلات، خشکبار، میوه‌ها، خرما، پسته و زعفران به ویتنام صادر می‌شوند.

محصولات وارداتی ایران از ویتنام:

الکترونیک و لوازم خانگی: ویتنام تولیدکننده بزرگ الکترونیک و لوازم خانگی است و محصولاتی مانند تلویزیون، گوشی موبایل، لپ‌تاپ و لوازم جانبی الکترونیکی وارداتی ایران از ویتنام هستند.

پوشاک و محصولات نساجی: ویتنام یکی از تولیدکنندگان بزرگ پوشاک و محصولات نساجی در منطقه است و ایران محصولاتی مانند پوشاک آماده، کفش، محصولات تریکو و لباس‌های بازی وارد می‌کند.

مواد غذایی: واردات مواد غذایی نیز از ویتنام به ایران انجام می‌شود. محصولاتی مانند ماهی و محصولات دریایی، قارچ، میگو و محصولات غذایی فرآوری شده از ویتنام به ایران وارد می‌شوند.

ماشین آلات و قطعات خودرو: ویتنام تولیدکننده ماشین آلات و قطعات خودرو است و ایران از ویتنام برخی از قطعات خودرو و ماشین آلات صنعتی را وارد می‌کند.

حمل و نقل ریلی ، زمینی ، جاده ای و هوایی از مغولستان

اولان‌باتور	اردنت	دارخن
چوی‌بالسان	میرن	نالایخ
خاود	اولگی	باگانور

مغولستان کشوری در آسیای مرکزی است که محدودیت‌های جغرافیایی خاص خود را دارد، از جمله عدم دسترسی به سواحل دریایی، با چهار کشور همسایه (روسیه، چین، قزاقستان و ازبکستان) مرزهای مشترک دارد.

اقتصاد مغولستان به مراتب بر اساس صنایع معدنی و استخراج منابع طبیعی مانند زغال سنگ، مس و طلا استوار است. بنابراین، حمل و نقل بین المللی برای صادرات این منابع معدنی به بازارهای جهانی اهمیت دارد.

حمل و نقل جاده‌ای و هوایی از ایران به مغولستان:

حمل و نقل جاده‌ای: برای حمل و نقل جاده‌ای از ایران به مغولستان، از مرزهایی مانند سرخس یا لطف آباد استفاده می‌شوند. این مسیرها امکان حمل و نقل بارها و کالاهای مختلف را فراهم می‌کنند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به مغولستان، مسیرهای هوایی مستقیم بین تهران (ایران) و اولان باتور (پایتخت مغولستان) وجود دارد. شرکت‌های هواپیمایی مختلفی این مسیر را پشتیبانی می‌کنند و مسافران و بارهای کم حجم می‌توانند از این مسیر استفاده کنند.

محصولات صادراتی و وارداتی بین ایران و مغولستان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

محصولات صادراتی ایران به مغولستان:

فولاد و محصولات فولادی: ایران یکی از تولیدکنندگان بزرگ فولاد در منطقه است و می‌تواند فولاد و محصولات فولادی مانند نبشی و ورق‌های فولادی را به مغولستان صادر کند.

محصولات پتروشیمی: ایران تولیدات گسترده‌ای در صنعت پتروشیمی دارد و محصولاتی مانند پلیمرها، رزین‌ها، مواد شیمیایی و کودها را می‌تواند به مغولستان صادر کند.

خوراک دام و طیور: ایران تولیدات بزرگی در زمینه خوراک دام و طیور دارد و می‌تواند این محصولات را به مغولستان صادر کند.

محصولات غذایی: ایران تولیدات گوناگونی در صنعت غذایی دارد از جمله محصولات غلات، روغن‌های خوراکی، خشکبار، پسته، پنبه و میوه‌های خشک. این محصولات قابلیت صادرات به مغولستان را دارند.

خودرو و قطعات خودرو: ایران صنعت خودروسازی قوی دارد و می‌تواند خودروها و قطعات خودرو را به مغولستان صادر کند.

محصولات وارداتی ایران از مغولستان:

محصولات معدنی: مغولستان منابع غنی از مواد معدنی مانند زغال سنگ، مس، طلا و آهن دارد و می‌تواند این محصولات را به ایران صادر کند.

گوشت و محصولات دامی: مغولستان دارای صنعت دامداری قوی است و محصولات دامی مانند گوشت قرمز و محصولات لبنی را می‌تواند به ایران صادر کند.

پشم و پرز حیوانی: مغولستان تولید کننده بزرگ پشم و پرز حیوانی است و می‌تواند این محصولات را به ایران صادر کند.

محصولات چوبی: مغولستان جنگل‌های وسیعی دارد و می‌تواند محصولات چوبی مانند تخته‌ها و مصنوعات چوبی را به ایران صادر کند.

حمل و نقل دریایی ، هوایی و ترکیبی از تایوان

تایپه	تاینان	کاوهسیونگ
تایچونگ	بانکیائو	ژونگهه
زینژو	زینژوانگ	جیلونگ

تایوان یک جزیره در شرق آسیا است که با نام رسمی “جمهوری چین” شناخته می‌شود. با توجه به موقعیت جغرافیایی آن، تایوان در حمل و نقل بین المللی نقش مهمی دارد. در ادامه به بنادر مهم تایوان، روابط تایوان و ایران، حمل و نقل دریایی و هوایی از ایران به تایوان و حمل و نقل دریایی به صورت کانتینری از ایران به تایوان توضیح خواهم داد:

بنادر مهم تایوان:

البته تایوان دارای بنادر مهمی برای حمل و نقل بین المللی است. بنادر مهم تایوان عبارتند از:

بندر کوالالامپور: این بندر در شمال تایوان واقع شده و دارای امکانات حمل و نقل بین المللی و پهنه‌های صنعتی متنوعی است.

بندر تایپه: این بندر در شمال تایوان واقع شده و بزرگترین بندر کانتینری تایوان است. آن از طریق راه‌های آبی، راه‌های هوایی و راه‌های زمینی قابل دسترسی است.

بندر گائوشونگ: این بندر در جنوب غربی تایوان واقع شده و بندر دومین ترانزیت کانتینری در تایوان است. آن امکانات لازم برای بارگیری و تخلیه کانتینرها را داراست.

روابط تایوان و ایران:

در روابط بین تایوان و ایران، باید توجه داشت که دو کشور همچنان با یکدیگر روابط رسمی دیپلماتیک ندارند. در حال حاضر، تایوان دارای یک دفتر اقتصادی و فرهنگی در ایران به نام “تایپکو” است که به منظور تعاملات اقتصادی و فرهنگی بین دو کشور ایجاد شده است.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی کانتینری از ایران به تایوان، مسیرهای حمل و نقل دریایی از بنادر جنوبی ایران مانند بندر بوشهر و بندر عباس استفاده می‌شود. کانتینرها از طریق کشتی‌های حامل کانتینر به بنادر تایوان منتقل می‌شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به تایوان، معمولاً بارها از طریق هواپیماها به بندر تایپه در تایوان منتقل می‌شوند.

در طول سال‌های اخیر، روابط تجاری بین ایران و تایوان روند رو به رشدی داشته است. هر دو کشور در حوزه تجارت بین‌المللی فعالیت می‌کنند و محصولات و خدمات متنوعی را از یکدیگر وارد و صادر می‌کنند. در زیر به برخی از محصولات وارداتی و صادراتی بین ایران و تایوان اشاره خواهم کرد:

محصولات وارداتی ایران از تایوان:

الکترونیک و قطعات الکترونیکی: ایران مقدار زیادی قطعات الکترونیکی و محصولات الکترونیکی را از تایوان وارد می‌کند. این شامل تلفن‌همراه، کامپیوترها، قطعات الکترونیکی صنعتی و غیره می‌شود.

ماشین آلات صنعتی: تایوان یکی از کشورهای پیشرو در تولید ماشین آلات صنعتی است. ایران ماشین آلات صنعتی متنوعی از تایوان وارد می‌کند، از جمله ماشین‌های CNC، ماشین‌آلات پلاستیک، ماشین‌آلات نساجی و غیره.

لوازم خانگی: محصولات خانگی مانند یخچال، تلویزیون، ماشین لباسشویی و دیگر لوازم خانگی نیز از تایوان وارد می‌شوند.

محصولات صادراتی ایران به تایوان:

نفت خام: ایران به عنوان یکی از کشورهای تولیدکننده نفت بزرگ در جهان، مقدار قابل توجهی نفت خام را به تایوان صادر می‌کند.

محصولات پتروشیمی: ایران محصولات پتروشیمی متنوعی مانند پلیمرها، کودها، رنگ‌ها و مواد شیمیایی دیگر را به تایوان صادر می‌کند.

محصولات کشاورزی: ایران به عنوان کشوری با منابع غنی طبیعی و زراعی، محصولات کشاورزی متنوعی مانند غلات، خشکبار، میوه‌ها و سبزیجات را به تایوان صادر می‌کند.

فولاد و محصولات فلزی: ایران یک تولیدکننده قدرتمند در صنعت فولاد است و مقدار قابل توجهی فولاد و محصولات فلزی دیگر را به تایوان صادر می‌کند.

خدمات فنی و مهندسی: ایران خدمات فنی و مهندسی در حوزه‌های مختلف را به تایوان صادر می‌کند. این شامل مشاوره فنی، طراحی و مهندسی صنایع، ساختمان و زیرساخت‌های مخابراتی است.

حمل و نقل زمینی ، جاده ای ، هوایی و ترکیبی از نپال

کاتماندو	پاخارا	للیتپور
بیرتناگار	بیرگنج	ذاران
بوت وال	جاناک پور	ایتاهاری

حمل و نقل زمینی ، جاده ای ، هوایی و ترکیبی از بوتان

تیمفو	لایا	پارو
جاکار	مونگار	پوناک ها
ترونگسا	ژلفو	تراشیگانگ

حمل و نقل دریایی ، هوایی ، زمینی و جاده ای از بنگلادش

داکا	راج شاهی	جسوره
سیلهت	کولنا	چیتاگنگ
باریسال	چارمونتاز

بنگلادش دارای چندین بندر مهم است که دریایی و همچنین رودخانه‌ای هستند. بنادر اصلی دریایی شامل بنادر چتاگرام، خلالدیا و مونگلا در خلیج بنگال هستند. بنادر رودخانه‌ای نیز شامل بنادر نارایانگانج، چندیا و مونشی خودپور می‌باشند. بنادر بنگلادش در آسیا جنوب شرقی به عنوان نقاط ورود و خروج مهم برای تجارت بین المللی استفاده می‌شوند.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به بنگلادش، از کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به بنگلادش استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به بنگلادش، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

محصولات وارداتی و صادراتی بین ایران و بنگلادش می توانند شامل موارد زیر باشند:

– محصولات وارداتی از ایران به بنگلادش شامل مواردی مانند نفت خام و محصولات پتروشیمی، آهن و فولاد، پارچه و لباس، الکترونیک و لوازم خانگی، محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی و ماشین آلات صنعتی می‌شود.

– محصولات صادراتی از بنگلادش به ایران نیز شامل مواردی مانند پوشاک و پارچه، محصولات نساجی و پوستی، مواد غذایی مانند ماهی و میوه های تازه و فرآورده‌های غذایی، چرم و محصولات چرمی، جواهرات و لوازم زیورآلات است.

حمل و نقل دریایی ، هوایی و ترکیبی از میانمار

نایپیداو	یانگون	ماندالای
ماولامیاینگ	باگو	پاتین
مونیوا	میک‌تیلا

میانمار نیز دارای بنادری است که برای حمل و نقل بین المللی استفاده می‌شوند. بنادر مهم دریایی میانمار شامل بنادر رنگون و تکناف در خلیج بنگال است. همچنین بنادر تانینتاری و آن در خلیج مارتابان و بنادر تاوینتاه و کایتکی در دریای آندامان قرار دارند.

حمل و نقل به صورت هوایی نیز از طریق فرودگاه‌های بین المللی در بنگلادش مانند فرودگاه داکا و فرودگاه چتاگرام و نیز فرودگاه‌های میانمار مانند فرودگاه یانگون صورت می‌گیرد.

حمل و نقل دریایی به صورت کانتینری از ایران به بنگلادش و میانمار انجام می‌شود. بنگلادش و میانمار از طریق بنادر دریایی مهم خود به شبکه حمل و نقل کانتینری بین المللی وصل هستند. تجهیزات و سرویس‌های حمل و نقل کانتینری می تواند به صورت مستقیم یا با استفاده از خطوط حمل و نقل بین المللی متصل به این کشورها صورت گیرد.

محصولات وارداتی و صادراتی بین ایران و میانمار  می توانند شامل موارد زیر باشند:

– محصولات وارداتی از ایران به میانمار شامل مواردی مانند نفت خام و محصولات پتروشیمی، آهن و فولاد، ماشین آلات و تجهیزات صنعتی، محصولات غذایی و کشاورزی مانند گندم و برنج، الکترونیک و لوازم خانگی و محصولات دارویی می‌شود.

– محصولات صادراتی از میانمار به ایران نیز شامل مواردی مانند غلات و محصولات کشاورزی مانند برنج و غله‌های دیگر، چوب و محصولات چوبی، مواد معدنی مانند سنگ آهن و جواهرات قیمتی می‌شود.

حمل و نقل زمینی ، جاده ای ، هوایی و ترکیبی از لائوس

وینتیان	پاکسه	ساواناخت
لوآنگ پرابانگ	فونساوان	تاخک
موانگ شای	پاکشن

حمل و نقل دریایی ، هوایی و ترکیبی از کامبوج

پنوم‌پن	سیهانوکویل	باتم‌بنگ
سیم ریپ	سیسوپون	کراتی
پورست	تا کمو	پری ونگ

حمل و نقل دریایی از سریلانکا

کلمبو	دهیوالا	موراتوا
سری جایاواردنپورا کوته	نگومبو	کندی
کالمونای	واوونیا	گالی

کامبوج و سریلانکا هر دو کشوری هستند که در جنوب شرق آسیا قرار دارند و دارای بنادر مهمی برای حمل و نقل بین المللی هستند.

بنادر مهم کامبوج عبارتند از:

بندر پنوم پن: این بندر در شمال پایتخت کامبوج، فنوم پن، قرار دارد و یکی از بنادر بزرگ جنوب شرق آسیا است. این بندر به عنوان یکی از مهمترین بنادر تجاری کامبوج شناخته می‌شود و دسترسی به اقیانوس آرام را فراهم می‌کند.

بندر سیه رئو: این بندر در جنوب غرب کامبوج واقع شده است و به عنوان یکی از بنادر اصلی صادرات و واردات در کامبوج شناخته می‌شود. این بندر دارای تسهیلات بارگیری و تخلیه مدرن است و برای حمل و نقل کانتینری و بارگیری نفت استفاده می‌شود.

بنادر مهم سریلانکا عبارتند از:

بندر کلمبو: این بندر در پایتخت سریلانکا، کلمبو، قرار دارد و یکی از بنادر پرتراکم و مهم در آسیا است. بندر کلمبو به عنوان یکی از مراکز حمل و نقل بین المللی در اقیانوس هند شناخته می‌شود و از طریق آن می‌توان به مناطق دیگر جهان دسترسی داشت.

بندر گال: این بندر در جنوب غرب سریلانکا واقع شده است و یکی دیگر از بنادر مهم این کشور است. بندر گال در مسیرهای حمل و نقل بین المللی و راه های دریایی مهم واقع شده است و به عنوان یکی از بنادر اصلی جزیره سریلانکا شناخته می‌شود.

برای حمل و نقل از ایران به کامبوج و سریلانکا، روش‌های حمل و نقل دریایی و هوایی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

حمل و نقل دریایی: برای حمل و نقل دریایی از ایران به کامبوج و سریلانکا، کشتی‌ها و کانتینرها استفاده می‌شود. از بنادر ایرانی، بنادر بندرعباس و شهید رجایی (بندر امام خمینی) می‌توان برای حمل و نقل بین المللی به کامبوج و سریلانکا استفاده کرد. بنادر مهم ذکر شده در هر کشور می‌توانند به عنوان مبدأ یا مقصد حمل و نقل دریایی استفاده شوند.

حمل و نقل هوایی: برای حمل و نقل هوایی از ایران به کامبوج و سریلانکا، فرودگاه‌های بین‌المللی مانند فرودگاه امام خمینی تهران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

محصولات وارداتی و صادراتی بین ایران و کامبوج و سریلانکا شامل موارد زیر می‌شود:

بین ایران و کامبوج:

محصولات وارداتی ایران از کامبوج می‌توانند شامل محصولات کشاورزی مانند برنج، سیب زمینی، فلفل قرمز، میوه ها، محصولات دریایی مانند ماهی و میگو، محصولات نساجی و پوشاک، محصولات صنعتی و قطعات خودرو و ساختمانی و غیره باشند.

محصولات صادراتی ایران به کامبوج نیز ممکن است شامل محصولات نفتی مانند گازوئیل، بنزین، مازوت و فرآورده‌های نفتی، محصولات پتروشیمی مانند پلاستیک، کودهای شیمیایی، محصولات فولادی و فلزی، لوازم خانگی و الکترونیکی، قطعات خودرو و ماشین آلات صنعتی و غیره باشند.

بین ایران و سریلانکا:

محصولات وارداتی ایران از سریلانکا می‌توانند شامل محصولات کشاورزی مانند چای، نارگیل، ماهی و محصولات دریایی، پوشاک و لباس‌های بافتنی، محصولات چوبی، مواد غذایی و قند و شکر و غیره باشند.

محصولات صادراتی ایران به سریلانکا نیز ممکن است شامل محصولات نفتی مانند بنزین، گازوئیل، مازوت، فرآورده‌های نفتی، محصولات فولادی و فلزی، محصولات پتروشیمی مانند پلاستیک، لوازم خانگی و الکترونیکی، داروها و محصولات دارویی، لوازم بهداشتی و آرایشی، قطعات خودرو و ماشین آلات صنعتی و غیره باشند.